Konkurs architektoniczno-urbanistyczny na koncepcję rozbudowy i przebudowy Wadowickiego Centrum Kultury.
Projekt : Współautor
Inwestor : Wadowickie Centrum Kultury
Lokalizacja : ul. Teatralna 1 w Wadowicach
Kategoria : Architektura użyteczności publicznej
Pow. użytkowa : 4 300 m2
Rok : 2025
Wizualizacje : Barbara Getter
Nagrody : Wyróżnienie w konkursie architektonicznym
KONCEPCJA
Założenie ideowe koncepcji kompozycji obiektu, polega na zachowaniu czytelności przestrzennej historycznego, zewnętrznego obrysu bryły budynku. Obecnie składa się on z 2 oddzielnych grup brył, przewiązanych jedną niższą i węższą. Projektowana koncepcja plastyczna zakłada wprowadzenie nowej, kontrastowej formy, której celem jest zespolenie odrębnych elementów w jedną całość. Założenie to spełnia szklana bryła z dwuspadowym dachem, która wstawiona pomiędzy istniejące formy, stanowi równocześnie tło dla obu elewacji, frontowej i tylnej. Całkowicie szklana ściana osłonowa nowego elementu, otacza wewnętrzną kubaturę sali kameralnej i sali kinowej, odbieranych jako relikt funkcji istniejącego budynku. Intensywny, czerwony kolor obudowy tej bryły przywodzi skojarzenia z widocznym, odsłoniętym „ sercem” całego założenia i podkreśla emocjonalną stronę funkcji budynku. Szerokość i gabaryty czerwonej formy wyznaczają szerokość istniejącej bryły budynku. Jednakże kubatura ściany osłonowej sięga dalej w głąb zabytkowego ogrodu zieleni i łączy się z nim poprzez windę i zewnętrzne schody. Ta część projektu zawiera funkcje rekreacyjne. Jest to kawiarnia i kuchnia cateringowa. Do istniejącej i częściowo nowej elewacji budynku, od strony zachodniej, dobudowano niską 2 kondygnacyjną bryłę stanowiącą przedłużenie istniejącej kieszeni scenicznej i funkcjonalne zaplecze techniczne. Od strony ogrodu znajduje się zadaszony taras rekreacyjny na wolnym powietrzu, który stanowi naturalne przedłużenie funkcji kawiarni. Ta część budynku posiada płaski dach, który wykorzystany jest na zieleń ogrodową.
Projektowany układ funkcjonalny, zakłada zachowanie zewnętrznych ścian budynku wraz z oknami i detalami. Zachowuje się ściany najwyższej bryły oraz przestrzeni istniejącej sceny, wraz z bocznymi dobudówkami. Adaptuje się również, krokwiową konstrukcję czterospadowych dachów wymieniając istniejące profile na nowe.
Główny hol wejściowy, wysokości 1 kondygnacji, pozostawiono w istniejącym miejscu, z uwagi na powiązanie z wejściem głównym. Zrezygnowano jednak z nośnych słupów, przykrywając go w całości jedną płytą stropową. Sala holu posiada dwa boczne aneksy, które są wykorzystane funkcjonalnie, jeden jako przestrzeń rekreacyjna dla oczekujących rodziców, oraz drugi jako hol kasowy i informacyjny. Aneks ten posiada bezpośrednie wejście z zewnątrz, wydzielone wiatrołapem, umożliwiające zakup biletów niezależnie od godzin funkcjonowania teatru. Centralna część holu zajmują dwie oszklone windy dochodzące do ostatniej kondygnacji, oraz wnęki rekreacyjne. Dalej, pod opadającym stropem amfiteatru, znajdują się pomieszczenia socjalne personelu oraz archiwum. Boczne aneksy holu zajmują dwie ewakuacyjne, obudowane klatki schodowe mające bezpośrednie wyjścia na zewnątrz.
Pomiędzy grube mury najwyższej części budynku wpisuje się nową, amfiteatralną salę widowiskową o powierzchni407 m2 posiadającą 432 miejsc. Konstrukcja amfiteatru podzielona jest na 2 części: część stałą i część przystosowaną do łatwego demontażu. Umożliwi to organizowania szerszej skali widowisk z możliwością uzyskania płaskiej podłogi w sąsiedztwie sceny. Długość Sali widowiskowej określają: w części tylnej, pomieszczenia zaplecza dla projekcji, oraz kabin tłumaczy, inspicjentów i obsługi technicznej. Po drugiej stronie znajduje się przestrzeń sceny wraz zapleczem. Portal sceniczny ma szer.11 m i wys.6 m., za nim znajduje się kurtyna, przegroda pożarowa oraz portal ruchomy. Galerie techniczne wokół sceny zapewniają obsługę sztankietów, mostów oświetleniowych sceny i proscenium. Służą one również do komunikacji dla aktorów pomiędzy garderobami, a poziomem +900 cm gdzie znajduje się sala kameralna i kinowa.
Na poz.1 piętra znajduje się, zadaszony taras na wolnym powietrzu i pomieszczenie wentylatorni. Zielony dach odwrócony, przykrywający te pomieszczenia, stanowią dogodną lokalizację dla czerpni i wyrzutni powietrza. Równocześnie dach służy dla celów rekreacyjnych, posiadając pielęgnowaną roślinność. Powierzchnia zadaszonego tarasu z widokiem na zieleń ogrodu, jest bezpośrednio połączona z oszklonym pomieszczeniem kawiarni. Kawiarnia posiada poprzez windę i zewnętrzne schody bezpośrednie połączenie z ogrodem.
W projektowanej sali kameralnej i kinowej, ukształtowanie widowni przewidziano jako płaską podłogę. Widownię tworzą mobilne systemy amfiteatralnych siedzisk z oparciami, które w formie „szuflad” wsuwają się po złożeniu, w jeden pionowy blok. Rozwiązanie takie daje duże możliwości aranżacji widowni, dostosowując do potrzeb reżyserii przedstawienia. Wspomagają to pozostałe elementy wyposażenia. Są to: ażurowy, kratowy sufit umożliwiający montaż dowolnych systemów oświetleniowych i wentylacyjnych, oraz liniowy układ kotar otaczających wszystkie ściany wnętrza z możliwością tworzenia sceny z kurtyną. Sala posiada również zaplecze, które ma wielorakie przeznaczenie. Można tu składować dekoracje lub utworzyć z niego wnękę sceniczną. Zakładając, że równocześnie we wszystkich pomieszczeniach Centrum może przebywać około 800 osób, należało zapewnić odpowiednią szerokość wydzielonych klatek schodowych, dla poziomu wyższych pięter, jak również bezpośrednich wyjść na zewnątrz z poziomu parteru sali widowiskowej.
Koncepcja plastyczna wnętrz, zakłada bardzo jednorodną i spójną materiałowo zasadę. Wszędzie, zarówno w pomieszczeniach sali widowiskowej i kameralnej, jako okładzinę ścian i sufitu, użyto panele z jasnego drewna. Dotyczy to również pozostałych pomieszczeń funkcjonalnych, takich jak kawiarnia, taras czy hol wejściowy. Natomiast kolor uzupełniający ścian i podłogi jest różnicowany w zależności od funkcji wnętrza. W salach widowiskowych jest to kolor czarny i ciemno-szary. W kawiarni i holu głównym – jasno popielaty, oraz jasne ściany. Natomiast fotele i siedziska we wszystkich pomieszczeniach mają wspólny, stonowany kolor czerwony. Ten sam dominujący kolor jest użyty przy okładzinie panelowej ścian wyodrębnionej, zamkniętej bryły sal kameralnych. Widoczny poprzez szkoloną ściankę osłonową, stanowi istotny element identyfikacyjny dla całego budynku. Kolorystyka zewnętrzna całego obiektu, z uwagi na jego zabytkowy charakter, zakłada użycie 2 odcieni szarości jako koloru dominującego z jednym wyraźnym, czerwonym akcentem kolorystycznym. Kolor ten będzie się przebijał poprzez szklaną ścianę osłonową i stanowił tło dla istniejących, pojedynczych brył budynku.
GALERIA
