Konkurs na koncepcję Centrum Inicjatyw Kulturalnych w Komorowie, gm.Michałowice wraz z zagospodarowaniem terenu parku.
Projekt : Współautor
Inwestor: Gmina Michałowice
Lokalizacja: Komorów-Osiedle
Kategoria: Architektura użyteczności publicznej
Powierzchnia działki: 5 870m2
Rok: 2020
Wizualizacje: Barbara Getter
KONCEPCJA
Koncepcja plastyczna formy zakłada kompozycje składającą się z 3 głównych brył sprowadzonych do dwóch wysokości: 1 kondygnacji oraz 1,5 kondygnacji. Dwie niskie bryły wraz z dobudowa mają ściany z okładziną drewnianą oraz zielone dachy. Najwyższa bryła posiada dach dwuspadowy i całościową okładzinę z paneli blachy tytanowej. Dominującym punktem kompozycji jest pełne oszklenie szczytowej ściany wysokiej bryły aby otworzyć preferowany widok na całość zieleni parku. Sprzyja temu zwłaszcza ukształtowanie hallu głównego jako amfiteatralnego forum, miejsca spotkań mieszkańców. Wnętrze holu ma pełną wysokość 1,5 kondygnacji nadając wnętrzu pożądaną przestrzenność. Drewniana okładzina bocznych ścian wnętrza z poziomo układanych desek wprowadza odczucie „domowego ciepła”. Drewniane, klejone dźwigary powinny również potęgować takie wrażenie.
Miejscowy plan zagospodarowania przewiduje budowę Centrum Inicjatyw Kulturalnych jedynie w pn. części działki. W rejonie tym znajduje się cenny starodrzew, do bezwzględnego zachowania, który pozostawia niewiele wolnego terenu do zabudowy. Dlatego zakres funkcji użytkowych sprowadzono do minimum, według sugerowanego programu, aby udało się wpisać obrys budynku pomiędzy istniejącymi drzewami. Zgodnie z założeniami programu, zaprojektowano 36 miejsc parkingowych w tym 6 dla niepełnosprawnych.
Z uwagi na wysoką, wymaganą powierzchnię biologicznie czynną 80%, wszystkie nawierzchnie projektowane na terenie działki przewidziano jako, przepuszczalne, ażurowe wykonane z różnych odmian eko-kratki, na podłożu umożliwiającym wegetację roślin. Dotyczy to zarówno nawierzchni ciągów pieszych, wewnętrznych dróg kołowych i stanowisk parkingowych. Utwardzone pozostają jedynie nawierzchnia istniejącej ulicy wraz z chodnikami pieszej alejki. Na terenie parku alejki mają wypełnienie trawiaste natomiast w pobliżu budynku wypełnienie żwirem lub tłuczniem. Również droga wewnętrzna i stanowiska parkingowe mają wypełnienie trawiaste. Powierzchnię biologicznie czynną zwiększają także trzy płaskie, zielone dachy trawiaste.
Nadrzędną ideą projektowania było maksymalne zachowanie istniejącej zieleni. Szczególnie dotyczyło to starodrzewu w rejonie przewidzianym pod budowę. Dlatego w bezpośrednim otoczeniu budynku zachowano wszystkie drzewa o ponad 20 m wysokości, unikając zbliżania się z zabudową w zasięg korony drzew. Wyjątek stanowi niskie, ozdobne, 4m drzewo o wyjątkowym kształcie parasola. Przewidziano jego przesadzenie w szczególne miejsce. Jest to niewielki, okrągły klomb zamykający oś ciągu pieszego w parku. Jeden z dębów szypułkowych stojący w bezpośrednim sąsiedztwie głównego wejścia do budynku został wpisany w ukształtowanie platformy – sceny stanowiącej zamknięcie amfiteatru znajdującego się w hallu. Ponadto przewiduje się przesadzenie 4 niskich drzew obecnie znajdujących się pod biegnącą linia elektryczną. Ich nowym miejscem będzie dopełnienie okręgu istniejącej zieleni w środkowej części parku.
Koncepcja nowego zagospodarowania parku sprowadza się do wydzielenia 2-stref oddzielonych istniejącym ciągiem pieszo-rowerowym. Strefa bliższa przy budynku jest strefą aktywności ruchowej gdzie przewiduje się montaż urządzeń siłowni na wolnym powietrzu lub niewielkich elementów zabawowych wraz z piaskownicą dla dzieci. Strefa za ścieżką rowerowa jest w gęstym otoczeniu bardzo wysokich drzew. Dlatego przewidziano ją jako miejsce cichego wypoczynku z widokiem na specjalnie ukształtowaną łąkę kwiatową z ozdobnymi trawami.
Głównym założeniem kompozycyjnym projektowanego budynku jest maksymalne otwarcie hallu w kierunku zieleni ogrodu. Bardzo prosty, symetryczny układ funkcji budynku pozwala na bardzo oszczędne gospodarowanie powierzchnią ograniczoną głównie powierzchnią zabudowy i zapisami miejscowego planu zagospodarowania. Hall główny łączy dostępność wszystkich funkcji. Jego główną, środkową część stanowi „amfiteatr – forum” jako miejsce integracji mieszkańców. Pełne oszklenie ściany szczytowej umożliwia panoramiczny wgląd w cały park tworząc główną atrakcję wnętrza budynku. Pod amfiteatrem ulokowany jest aneks szatniowy i recepcja.
Układ funkcjonalny. Powierzchnia parteru zabezpiecza podstawowe funkcje użytkowe: sale widowiskową, salę warsztatową, zajęć ruchowych, salę projekcyjną i technik multimedialnych. Sale wielkopowierzchniowe posiadają możliwość dodatkowego podziału przy pomocy systemowych ścianek przesuwnych. Uzupełnienie funkcji stanowi piętro – antresola z kawiarnią, zapleczem, biuro i pomieszczenie socjalne. Z bocznego okna kawiarni jest widok na wyjątkowe drzewo – sosnę, która posiada walor pomnika przyrody. Na poziom antresoli z kawiarnią, dostajemy się jednobiegowymi schodami lub poprzez stopnie amfiteatru. Podpiwniczenie środkowej części budynku jest przewidziane dla bloku sanitariatów okazjonalnych użytkowników oraz szatnie sal ruchowych i garderoby sali widowiskowej. Do pomieszczeń piwnicy prowadzą jednobiegowe schody. Dostępne jest również drugie wyjście ewakuacyjne schodami biegnącymi bezpośrednio na zewnątrz budynku. Ponadto zabezpieczono węzeł sanitarny dostępny bezpośrednio z zewnątrz, znajdujący się w dobudowanej kubaturze. Węzeł ten zastępuje istniejący budynek z toaletami, przewidziany do wyburzenia. Całość obiektu jest w pełni dostępna dla osób niepełnosprawnych. Budynek posiada tradycyjną konstrukcję, słupową-żelbetową i murowaną z pustaków Porotherm.
GALERIA
