Konkurs architektoniczny na opracowanie koncepcji pawilonu ekspozycyjnego wraz z zagospodarowaniem terenu oraz założeń wystawy stałej Muzeum Archeologicznego w Biskupinie.
Projekt : Współautor
Inwestor : Muzeum Archeologiczne w Biskupinie
Lokalizacja : Biskupin
Kategoria : Architektura użyteczności publicznej
Pow. użytkowa : 4 000 m2
Rok : 2023
Wizualizacje : Barbara Getter
KONCEPCJA
Rozwiązanie projektowe zakłada zachowanie tradycyjnej stylistyki pierwotnych zabudowań, przy równoczesnym użyciu nowoczesnych środków wyrazu, charakterystycznych dla współczesnej architektury. Dotyczy to zwłaszcza sposobu użycia tradycyjnego materiału – drewna, trawiastego pokrycia dachowego i lokalnych, dużych płaszczyzn doświetlenia budynku. Podstawowa koncepcja plastyczna rozwiązania przestrzennego, przewiduje bryłę budynku ukształtowaną na wzór naturalnego wzgórza terenu, które wpisuje się w istniejące otoczenie przyrody. Ingerencja w „bryłę wzgórza” szklaną formą holu głównego oraz wejścia, przypomina rodzaj „badawczego stanowiska archeologicznego” i nawiązuje do głównej funkcji muzeum.
Zaprojektowanie niewielkiego amfiteatru jako przedłużenia pochylenia trawiastej połaci dachowej, stwarza wizualne powiązanie z otoczeniem i wykorzystuje różnice poziomów istniejącego terenu. Ustalenie projektowanego poziomu parteru na wysokości 81,80m umożliwiło bezpośrednie wejście główne z poziomu terenu, stworzenie różnic wysokościowych dla amfiteatru, jak również wjazd do komory rozładowczej magazynów w piwnicy, przy pomocy pochylni. Dzięki temu otoczenie budynku zachowuje również swoje naturalne ukształtowanie, bez zmiany istniejących rzędnych wysokościowych.
Funkcjonalnie, budynek podzielony jest na 2 kondygnacje i antresolę. Kondygnację piwniczną przewidziano dla wystaw stałych, zaplecza techniczno- magazynowego i obsługowego. Natomiast wystawy czasowe, sala audytoryjna i sale warsztatowe, oraz cafeteria znajdują się na parterze. Od zewnątrz dostępny jest również blok sanitarny i zaplecze obsługowe. Nad holem głównym znajduje się antresola rekreacyjna dla większych grup zwiedzających. Na każdej kondygnacji znajdują się odrębne pomieszczenia sanitarne. Komunikację pionową zapewnia klatka schodowa, wpisana w otwartą przestrzeń o wysokości 3 kondygnacji. Aranżuje ona główną przestrzeń lobby nadając jej indywidualny charakter. Ponadto zaprojektowano dodatkowe schody ewakuacyjne z wystaw stałych i odrębną klatkę schodową dla obsługi muzeum.
Wejście główne zlokalizowano na wprost łąki piknikowej, zgodnie z nowym kierunkiem trasy zwiedzania. Tutaj znajdują się dwie duże windy osobowe zapewniające dostępność wszystkich kondygnacji. Ponadto przy rampie rozładowczej jest winda towarowa zapewniająca bezpośredni transport pomiędzy strefami obu wystaw. Po przeciwnej stronie, znajdują się dojścia do lobby i różnych stref funkcjonalnych. Dla niepełnosprawnych są one dostępne poprzez pochylnię. Głównym elementem rozświetlającym wnętrze jest oszklona bryła lobby, ze szklanym dachem i ścianą czołową. Zapewnia ona dostęp światła do wszystkich kondygnacji, na całej wysokości budynku, równocześnie pozostawiając ciemne wnętrza obu wystaw.
Konstrukcja drewniana dachu przykryta jest panelami z podwójnej blachy trapezowej wypełnionej ociepleniem z pianki. Na warstwach izolacyjnych i odwadniających, przewidziano pokrycie dachem zielonym „odwróconym”. Na ścianach nośnych spoczywają, drewniane dźwigary o wysokości 180cm, z drewna klejonego, rozmieszczone co 6m. Przykrywają one przestrzeń o rozpiętości 9m do max 18m i przebiegają przez szerokość całego budynku. Przestrzeń nad holem wejściowym i główną klatką schodową przykryta jest szklanym, dwuspadowym dachem o konstrukcji stalowej. Zaprojektowany amfiteatr, pomiędzy murami oporowymi poszczególnych poziomów, służącymi jako siedziska, posiada również nawierzchnię trawiastą. Mając taki sam spadek jak połać dachowa, stanowi tym samym, wizualne przedłużenie jego przykrycia.
Założenia wystawy stałej. Wystawy stałe zlokalizowano w kondygnacji podziemnej, stanowiącej żelbetową skrzynię, zapewniającą równocześnie, przestrzenną sztywność konstrukcyjną i bezpieczeństwo zbiorów. Jest to jedna, całościowa przestrzeń podzielona funkcjonalnie konstrukcją poszczególnych murów, które organizują trasy zwiedzania. Przestrzeń zwiedzania podzielono na 3 duże bloki oraz mniejsze, boczne nisze. Stwarza to możliwość takiej organizacji aby powstał podział na trasę główną – szybką i trasę w pełni rozbudowaną z dostępem do nisz. Powierzchnia wystawowa zorganizowana jest bez dostępu światła dziennego z wyjątkiem przestrzeni centralnej, stanowiącej główny trzon komunikacji, na pełnej wysokości budynku. Dlatego miejsce to przeznaczone jest dla zabaw dziecięcych w odkrywanie atrakcji archeologicznych. Boczna klatka schodowa, prowadząca na poziom parteru, oprócz funkcji ewakuacyjnej, pełni również istotną rolę w organizacji wystawy stałej. Umożliwia ona włączenie sali audytoryjnej w funkcję trasy zwiedzania. Na salach wystawowych przewidziano lampy rozświetlające na powierzchni sufitu, oraz oświetlenie ledowe z reflektorów na podczepionych do sufitu prowadnicach.
GALERIA
